Bone Marrow Donation: नऊ वर्षाच्या चिमुकल्याने वाचवले दोन जुळ्या बहिणीचे प्राण, बोन मॅरो दान करत बनला हिरो
शूरवीराने आज केवळ आपल्या बहिणींना वाचवले नाही, तर त्याच्या पालकांनाही मोठ्या आर्थिक दायित्वातून मुक्त केले आहे.
पालकांनी आपल्या लहान मुलाला आगामी जबाबदारीसाठी तयार करणे ही एक कृती होती. या हेतूने खरे, राज त्याच्या कुटुंबासाठी सुपरहिरो ठरला. त्यांच्या मोठ्या बहिणी, स्वराली आणि स्वरांजली, ज्यांना थॅलेसेमिया (Thalassemia) झाला होता. त्यांच्या भावाने त्यांना बोन मॅरो दान (Bone Marrow Donation) करण्याच्या वेदनादायक प्रक्रियेतून गेल्यानंतर आता रक्ताच्या विकारातून बरे झाले आहेत. या प्रक्रियेद्वारे, त्याच्या वडिलांनी सांगितले, राजच्या मनात फक्त त्याच्या काल्पनिक नायकांनी मात केलेली आव्हाने होती. शूरवीराने आज केवळ आपल्या बहिणींना वाचवले नाही, तर त्याच्या पालकांनाही मोठ्या आर्थिक दायित्वातून मुक्त केले आहे. या वर्षी जानेवारीत राज यांच्या बहिणींच्या बोन मॅरो ट्रान्सप्लांटसाठी 100 टक्के जुळत असल्याची माहिती कुटुंबियांना देण्यात आली.
तेव्हापासून अमितने त्याला प्रक्रियेसाठी तयार करण्यास सुरुवात केली. मी त्याला सांगितले की जर त्याने प्रक्रियेत मदत केली तर सुपरमॅन जे करतो तेच तो करेल. मी त्याला सांगितले की हे खूप वेदनादायक असेल. प्रत्यारोपणासाठी निधीची व्यवस्था करायला आणि त्याला मानसिकदृष्ट्या तयार करायला आम्हाला सहा महिने लागले, अमित म्हणाले. तो या प्रक्रियेत चॅम्पियन झाला. त्याच्या कुटुंबासमोर कधीही तुटला नाही. सर्व प्रक्रियेच्या शेवटी आणि त्याच्या बरे होण्याच्या दिशेनेच त्याने अस्वस्थता व्यक्त केली, वडिलांनी सांगितले.
स्वराली आणि स्वरांजलीचा जन्म रायगड जिल्ह्यातील चौक गावात झाला. जुळ्या मुली एक वर्षाची झाल्यानंतर लवकरच आजारी पडू लागली. त्यांना विष्ठा जाण्यास त्रास होत होता, डोळ्यांना संसर्ग झाला होता, चेहरा सुजला होता. इतर आजार होते. कोणताही डॉक्टर हा मुद्दा ओळखू शकला नाही. ते साडेचार वर्षांचे झाल्यावरच वांद्रे येथील बालरोगतज्ञ डॉ. भरत अग्रवाल यांनी त्यांना थॅलेसेमिया या रक्त विकाराचे निदान केले. हेही वाचा Mumbai Cyber Fraud: भारतीय लष्कराचे बनावट ओळखपत्र दाखवत मुंबईतील महिलेची ऑनलाइन फसवणूक, घर खरेदी करण्याच्या नावाखाली घातला 3.68 लाखांचा गंडा
पालकांनीही स्वतःची चाचणी घेतली, फक्त ते थॅलेसेमिया मायनर आहेत. तेव्हापासून, कुटुंबाने जुळ्या मुलांसाठी मासिक रक्त संक्रमण आणि आयर्न चेलेशन औषधांवर मोठा पैसा खर्च केला. ट्रान्सपोर्टरसोबत कंत्राटी पद्धतीने काम करणाऱ्या अमितसाठी हा कठीण कॉल होता. आम्हाला आमच्या नातेवाईकांकडून पैसे घ्यावे लागले आणि उच्च वैद्यकीय बिले भरण्यासाठी माझी पत्नी अपर्णाचे काही दागिने काढून घेतले, अमित म्हणाले.
जाधवांनी आपल्या मुलींवर उपचार करण्यासाठी मुंबई आणि पुण्यातील अनेक हॉस्पिटलच्या फेऱ्या मारल्या. एमजीएम हॉस्पिटल, नवी मुंबईला अशाच एका भेटीदरम्यान, त्यांना या वर्षी जानेवारीमध्ये हाजी अली-आधारित SRCC चिल्ड्रन हॉस्पिटलमध्ये दुसर्‍या थॅलेसेमिया-ग्रस्त मुलाच्या यशस्वी अस्थिमज्जा प्रत्यारोपणाबद्दल माहिती मिळाली.
त्यातून त्यांना पुढे जाण्याचे धैर्य मिळाले. राज हे दाता असू शकतात की नाही याचे मूल्यांकन करण्यासाठी त्यांनी प्रथम मानवी ल्युकोसाइट अँटीजेन्ससाठी तिघांची चाचणी केली. सुदैवाने, मुली एकसारख्या जुळ्या आहेत आणि भावाचा 100% सामना होता. प्रत्यारोपणाच्या यशाबद्दल आम्हांला खूप विश्वास होता, डॉ रुचिरा मिश्रा, बाल रक्तरोगतज्ज्ञ आणि रुग्णालयातील वरिष्ठ सल्लागार यांनी सांगितले.
वित्त हा पुन्हा चिंतेचा विषय बनला होता, आणि सहा महिन्यांपूर्वी राजची नोकरी गेली होती याचा फायदा झाला नाही. नातेवाईकांनी मदतीचा हात पुढे करून तो दिवस वाचवला आणि ऑगस्टमध्ये हॉस्पिटलमध्ये प्रत्यारोपण करण्यात आले. माझ्या तीनही मुलांना हॉस्पिटलमध्ये असताना खूप वेदना होत होत्या, अपर्णा म्हणाली. सुदैवाने, मुलींच्या शरीराने कलम स्वीकारले. ते तपासणी आणि पोस्टऑपरेटिव्ह मॉनिटरिंगसाठी नियमितपणे हॉस्पिटलला भेट देत आहेत, जे आणखी एक वर्ष चालू राहील.
गेल्या काही महिन्यांपासून अमित आणि राज त्यांच्या गावात राहत आहेत. तर अपर्णा पनवेलमध्ये मुलींसोबत शस्त्रक्रियेनंतरच्या काळजीसाठी भाड्याच्या घरात राहायला गेली आहे. जवळपास 80% उपचार पूर्ण झाले आहेत, डॉ मिश्रा म्हणाले की, मुलींनी या आजारावर मात केली आहे असा विश्वास आहे. मी कर्जात बुडत असलो आणि आमच्या कुटुंबाच्या आर्थिक भविष्याबद्दल चिंतित असलो तरी आज मी खूप आनंदी माणूस आहे. माझ्या मुली आता आजारी पडणार नाहीत किंवा हॉस्पिटलमध्ये जाणार नाहीत, अमित म्हणाला.